Yoruldun mu gönül ? Zülfü sevmekten.
Bu yarayı eştim,toprağa gömdüm.
Bir haber gelecek mi ki gaibten.
Ruhumun bağını sızıyla ördüm.
Zihnimde temaşa,kanlar ve güller.
Sen misin öldüren?can siper bağı.
Ey benim bildiğim mor çanak gözler.
Kaldır üstümdeki bu tozlu ağı.
Rüya, iki ben,teneşir,bir tabut.
Kim can üfler ki ruha bedene.
Güneşimi çalan kör karabulut.
Benzetmiş kendini ipek kefene.
Kayıt Tarihi : 5.12.2020 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!