Bedeni halk içinde, gönül kendi ininde,
İnzivaya çekilip, münzevi hayat yaşar.
Vahdet nurları vardır, âşıkların dininde,
Bir sükûtu hâl ile muhabbet dolar taşar.
Yakup’tan ırak olsa, Yusuf ile yan yana,
Binlerce Züleyha’ya, dönüp bakmaz gözleri,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta