İnsanlık ayıba alışmış belli
Bencillik ayıbı tutup öpüyor.
Yaş kemale erse kırkdokuz elli,
Farketmiyor yine ipler kopuyor.
Ne hatır ne gönül kalbe sokar mı,
Düşüp kalsa biri, dönüp bakar mı,
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta