İnsanlık ayıba alışmış belli
Bencillik ayıbı tutup öpüyor.
Yaş kemale erse kırkdokuz elli,
Farketmiyor yine ipler kopuyor.
Ne hatır ne gönül kalbe sokar mı,
Düşüp kalsa biri, dönüp bakar mı,
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta