İnsanlık ayıba alışmış belli
Bencillik ayıbı tutup öpüyor.
Yaş kemale erse kırkdokuz elli,
Farketmiyor yine ipler kopuyor.
Ne hatır ne gönül kalbe sokar mı,
Düşüp kalsa biri, dönüp bakar mı,
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta