İnsanlığın Yıkılan Ehramları

Mazinin acı tatlı hayalleri sislerle dalgalanır
Ölüm bu, tüm organların ruha isyanıdır
Her yerde dondurucu kış rüzgarları esiyor
İnsanlık heba olmuş giyotinden buzlar kesiyor

Zorba kum saatleri, erdemleri biçiyor gün be gün
Soysuz çağlarda ölen meziyetlerin sonudur bugün

Yıkıldı sevgilerin ehrâmı can çekişiyor duygular
Mahvolmuş yılların çılgın yankısıdır hep bunlar

Oysa her soluk bir vedadır, her adımda bir yara
Umutlar gömülüdür, sonsuzlukta görünmüyor kara