Çocuklar; kırılan oyuncaklarına,
Bozulan yuvalarına,
Kanayan ellerine, ayaklarına
Ve yetişemediklerine ağlar.
Anneler; eşlerine, evlatlarına,
Kara bahtlarına, bitmeyen dertlerine,
Aşklarına, mutsuzluklarına...
Yakalayıp kaybettiklerine,
Yuvadan uçan çocuklarına…
Ve daha nelere, nelere ağlar...
Gençler; anlaşılmayışlarına,
Yaşlılar; terk edilişlerine,
Günler, haftalara,
Aylar, senelere,
Yıldızlar, güneşe,
Geceler, sabahlara ağlar...
Bense kaybettiklerimin ardından mahzun,
Bulduklarımın sevinciyle tedirgin;
Sadece günahlarıma ağlarım.
Âh! Gâfil geçen sabahlarım!
Kayıt Tarihi : 6.9.2008 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar Neden Ağlar? sorusu cok uzun yillar kafami kurcaladi
kutluyorum üstadim
saygimla daima
Göz yaşından uzak bir dünya temennisiyle;Olur da bir gün ağlarsanız;o da mutluluktan olması dileği ile...
Saygılarımla
Mine YİRMİLİ (Acemi şair)
TÜM YORUMLAR (2)