insanlar ikiye ayrılır
sonsuz kere ikiye / önemli değil
her gün bir servet harcıyorum kendime
eskiyince atamayacağımız tek şey kendimiz
ey uğruna her gün bir servet harcadığım
döktüm razı mısın ay ışığından
Ömrümün karşılığı olsun diyor
bir değeri, bir üstünlüğü olsun
Çılgın bir aşkın tarihi
yolculukların günlüğü olsun
ama kavgalarda geçsin ömür
Devamını Oku
bir değeri, bir üstünlüğü olsun
Çılgın bir aşkın tarihi
yolculukların günlüğü olsun
ama kavgalarda geçsin ömür
Çok değerli kaleminizden şiir okumak çok keyifli...kutluyorum.
'günaydın',kendim..
(her açıdan..)
Tebrikler.Keyifle okudum.Düşündürdü yazdıklarınız..kaleminiz susmasın..
Çok güzeldi. Doyasıya okuduğum, yararlandığım, insanı özetleşen çalışmanız için teşekkürler.
'İnsanlar ikiye ayrılır'
'Elzem Şiir ve Dostluk Kulübü’nün Geleneksel olarak düzenlediği Cuma Akşamları Şiir sohbetlerinde sevgili Razaman TOPOĞLU'nun bakınız size bir şiir okuyacağım demişti. Ve ilk dinlediğimde harika bir şiir dedim.
Ritmini oluşturmuş. İmgeleri yerli yerinde kullanarak ve aynı zamanda;
ilk kıtada ki girişle,
'insanlar ikiye ayrılır
sonsuz kere ikiye / önemli değil '
Beşinci kıtada ki giriş
'insanlar ikiye ayrılır / sadece ikiye '
Okuyucuyu çelişkiye düşürerek şiir üzerinde yoğunlaşmasına ve şiir üzerinde ki kadın varlığının sevgili olan erkeğe seslenişinin bütünlüğüne ulaşmasına yardımcı oluyor.
Soyut imgeleri yerli yerinde kullanan şairi alkışlıyorum. Ayrıca Ramazan TOPOĞLU'na teşekkürlerimi sunuyorum. Güçlü bir kalemle bizleri tanıştırdığı için.
Sayın Nilgün ARAS; şiirlerinizin takipçisi olacağım. Paylaşımlarınızın devamı dileğiyle saygılar.
İnsanlar ikiye, ikiye ayrılan o insanlar içinden bir insan da kendi içinde ikiden fazla türlere ayrılmakta.
Aras şiiri her zaman olduğu gibi mayası ayrıcalıklı öğretide.Felsefi yönünden kalem ucu mahcubiyet duyuyor. Aklım duygum zımparalanıyor. Bundan mutluluk duyuyorum. Bu yüzden teşekkür etmek zorundayım.
her gün bir servet harcıyorum kendime
eskiyince atamayacağımız tek şey kendimiz
Şair ve yazar herkesin tozlanmış bilinç ve duygusunda işe yaramaz durumda uyuyan topakları dağıtıp gözünün ve gönlünün içine sokar bir bakıma. Bilirsin ama anlamazsın, uygulamazsın, sosyal aklın uyuşmuştur, işte böylesi iki dize o tozu siler, o uyuşuk dışkılaşmış topağı parçalar insanın bilincine ve duygusuna böyle sunar. Anlayınca yaşadığını farkedersin.
Hadi söyleyin gün ışığından memnun musunuz?
Evet diyeceksiniz. Hayır ise neden? Hadi koşunuz. Camdan olmayan güneş gözlüklerimize soralım, o yanıtlasın.
....aklımız çiçek dağıtırken neredeydi o güzel kıyı
çocuktuk kulaklarımıza küpe yapmıştık vişneden
bak ölüm kıpkırmızı bizimle
Bugün algılarımla oynaşmak için canım içki isteseydi bu dizeler sayesinde vazgeçerdim. Peki sarhoş mu ediyor bu dizeler. Asla, ruhumun zikzaklı istatiğini dizginliyor o kadar. O da yeter bana.
aklımız çiçek dağıtırken neredeydi o güzel kıyı
muhteşem bir dize. Bu şiiri pek çok şairin kıskanacağını biliyorum. Zaten şairlere şiir beğenderimezsin. İlle de kendilerin ki güzeldir. Ayrı konu.
Israrla yine buraya alıntı yapacağım:
ey uğruna her gün bir servet harcadığım
razı mısın kokladığım çiçekten
öptüğüm kuştan memnun musun söyle
Koklanan çiçekten, öpülen kuştan memnun muyuz?
Çiçekler artık genellikle koklanmak için değil. Hormonlu sebzeler gibi kokusuz çiçek seralarında çiçek olduklarının farkında değildirler.Ve artık tören çeleklerinde sapı idam edilmiş kesik başlardır çiçekler. Öpülen kuşlar mı dedin Sevgili Nilgün Aras. Vurulan ve kafese konulan kuşlar demek istediniz.
Ah yine de öpülen kuşlar, koklanan çiçekler deyince tüylerim dikenleşti. İnsanlığımın kendi aralarındaki şıklarına yaradı.
'''
her insan iki insandır
biri karanlıkta uyanık ve diğeri ışıkta uykudadır.
'''
İnsanlar ikiye ayrılır
insanlar ikiye ayrılır
sonsuz kere ikiye / önemli değil
her gün bir servet harcıyorum kendime
eskiyince atamayacağımız tek şey kendimiz
ey uğruna her gün bir servet harcadığım
döktüm razı mısın ay ışığından
ağaçları kaydırıp döktüm
gün ışığından memnun musun söyle
sulara bırakıyorum ağır tomrukları
görgüsüzce taşımak ve kurnazca
orman korkuyor mu onu da söyle
yarısı akıyor yarısı duruyor ırmakların
korkmasın / kimimiz kapılıyor
kimimiz dinleniyor yaşamdan
aklımız çiçek dağıtırken neredeydi o güzel kıyı
çocuktuk kulaklarımıza küpe yapmıştık vişneden
bak ölüm kıpkırmızı bizimle
ey uğruna her gün bir servet harcadığım
insanlar ikiye ayrılır / sadece ikiye
rengini vişne çürüğünden alır
toprağa dökülenler / korkma
küpe yapacak günün birinde
yumuk elli yumuk gözlü bir bebek bizden
korkma / özgür
neşeli ve gürbüz büyüyecek
kim bilir kaç afacan çekirdeğimizden:
ey uğruna her gün bir servet harcadığım
razı mısın kokladığım çiçekten
öptüğüm kuştan memnun musun söyle
Nilgün Aras
yeterine şiir.yeterince şiir.
Eşsiz hediyeyle yani varoluşla yani ömür denilen şeyle engin yürekli bir dertleşme..
Varolmanın yürek yakıcı hazzının damla damla damladığı harfler gibi dökülüyor yüreğe
ey uğruna her gün bir servet harcadığım
razı mısın kokladığım çiçekten
öptüğüm kuştan memnun musun söyle
Nilgün Aras
Şiirin ana duygusuna nazire olarak bir epigrafın tam zamanı şimdi
TAHRİK
....
..........
.......
Biliniyor
bizim mahsustan yaşadığımız
biliniyor
şarkıların sırası bizde
biliniyor
hayat bizden razıdır
biliniyor
otların sarardığı yerlerde güneş
kurşunun değdiği tende heves kalmıştır
İsmet Özel
alkışlıyorum şiiri
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta