Bu gün yine anladım ki ben insanlardan yorgunum
Ne kazmayı vurduğum toprağın sertliği
Nede tırmandığım dağın keskin köşeleri
Beni usandıran insanların samimiyetsiz halleri
Oysaki bir avuç su içip biraz gökyüzünün tadına bakmak
Dağlardan kırlara bakıp uçurtma uçurmak
Biraz nefes alıp mutluluğu miras bırakmak
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta