İnsan Gazeli Şiiri - İlyas Memiş

Nice insanlar geldi, nice diyarı gördü.
Kimisi bütün zarar, kimisi kârı gördü.

Kimi savruldu gitti ardında hayallerin,
Kimi hakiki aşkı, kimi efkârı gördü.

Kimi sararıp soldu kapılıp rüzgârlara,
Kimi kayboldu kışta, kimi baharı gördü.

Kimi temaşa etti kâinat sarayını,
Kimisi yalnız şehri, çarşı pazarı gördü.

Kimi seyran eyledi engin okyanusları,
Kimi ıssız çöllerde tozan kumları gördü.

Kimisi idrak etti hikmetini varlığın,
Kimi kabrin ardını, kimi mezarı gördü.

Kimisi hayretinden mest oldu bahçelerde,
Kimisi hasretinden yalnız esrarı gördü.

Kimi gönül gözüyle gördü tüm âlemleri,
Kimi nakıs nazarla bir göz kararı gördü.

Geçti herkes sırayla dünya denen meydandan,
Kimi göründü yolda, kimi yolları gördü.

Baktı herkes farklı bir hayat penceresinden,
Herkes kendi gönlünün ufku kadarı gördü.

Şubat 2011