Ardından koşupta tutamadığı umutların,
Düne dair unutmuşluklarının yorgunudur insan.
Ayaklarıyla değil ruhuyla,
Kalbiyle gittiği bir yolun tüm karmaşalarının arasında
Çıkmaz sokaklarda kayboluşun yolcusudur.
Hayallerinin coğrafyasında fetih mücadelelerinde
Zafer yerine en çok da kendine yenilmişliğin karanlığında bir kayboluştur bu.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta