Şeytan soyuna dünyayı tanıtıyordu.
Sıra insana geldi.
İnsanı kendine benzetir isen dünyada her işini sorunsuz halledersin diyerek insanı şeytana dönüşebilecek en uygun canlı olarak tanıttı oğullarına.
Şeytanın oğulları da bunu başardı.
İnsanı, insan aracılığıyla şeytanlaştırdılar!
Ve şeytanlaşan her insan suçu utanmadan şeytana atmayı da ihmal etmedi.
İnsanlığını kaybetmiş her insan kılık değiştirmiş bir şeytan olduğu kendi kendine ispatladı.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Uzakta aramaya ne gerek
içimizde var olanlara bakmak lazım... aklın durduğu yerde ne aranır ki..
tebriklerle Üstadım
İspata ne gerek...
"Ayinesi iştir kişinin..."
Bana göre şeytanı bile geçti bazıları,
Hani deyim yerinde ise, "ters giydirdi şeytana, pabucunu!"
Öyle de pişkinler ki hem!
Daha ne desem?
Tebrikler Önder Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta