duygulara yer vermek vardı belki de
gülücüklerle süslenmemiş hatıralara
hatırla,hatırla koştururken amansızca
herkes vardı sırtında
herkes koşturuyordu durmadan o vahşi atı
milyarlarca dizgin, ve tek bir hayvan
mutludur sanmayın,insanlar o an mutluyken
halinden bezgin
işte işte size insan ehlileştirme sanatı
dehleyip..dehleyip gözyaşlarını dışarıya
ömür nedir,kaçtır,kaça bölünür?
en sona gelinir,yeniden en başa dönülür
dökülür beyler dökülür
susuzluktan çatlasa da dudaklar
rüzgara tutunamaz tükürük dökülür
umut bol keseden saçılmıştır heybeden
en geride kalandır kazanan,en ilerde kaybeden...
Kayıt Tarihi : 6.1.2012 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!