İnsan, acı ile yükümlüdür; canı acıdıkça yaşayacak, Döktüğü göz yaşı kadar yavan ömre bedel ömür.
Son nefesini içine çekebildiği kadar görebilecek,
Bilmez, bir başkasının son nefesine muhtaç ömür.
İnsan, günah ile yükümlüdür; yükü kadar yaşayacak,
Döktürdüğü bir göz yaşı kadar ömre bedel ömür.
Kat ettiği yol, işlenen bir dizi günah yaşlandıracak, Yürüdüğü patikada tutacağı bir ele muhtaç ömür.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta