İnsan Var Yoz Adam İnsan Var Öz Adam

Her gördüğünü insan sanma a beyim
İnsan var öz adam insan var yoz adam
Dinlersen dilersen bir kaç söz edeyim
İnsan var çöz adam insan var düz adam

İnsan var ki bakar bakar da göremez
Durmadan yürür ereğine eremez
Akar gider ömür ne nedir yoramaz
İnsan var kaz adam insan var boz adam

Namert erkektir ya fakire mazluma
Zalim görünce arazi olur ama
Sen ol da gülme şu nefsine makûma
İnsan var tuz adam insan poz var

Sütten çıkmış ak kaşık değilsin Saki
Bu selden kupkuru çıkamıyoruz ki
Kul hakkın yok ya Allah affeder belki
İnsan toz adam insan var töz adam

töz
a. 1. Kök, asıl, cevher. 2. fel. Değişenlerin özünde değişmeden kaldığı varsayılan idealist kavram, cevher.

Çöz: Bağırsak
Çöz adam eğri dolaşık içi pislikle dolu
Boz adam: hiç bir sıfatı olmayan
Tuz adam: sertliği bir yere kadar.
Poz adam: gösteriş budalası, "Entel" dantel takımı