İnsan Robot Şiiri - Adem Uysal

İnsan Robot

Mürur-u zamana uğramış sevgiler,
Ne seven kalmış, ne sevilen.
Duygular tükenmiş,
Dostluklar sümen altı,
Hedef yok, amaç yok.
Renk yok, koku yok, tat yok,
Vicdan yok, iz'an yok.
Sanki ot,
İnsan robot.
Teknolojiye yenik düşmüş canlar,
Yat deyince yatıyor, kalk deyince kalkıyorlar.
Artık rağbet edilmiyor, el işine, sanata,
Sahtekarlık diz boyu, ahlaksızlık revaçta.
Kalpler kararmış, merhamet firarda,
İnsan macera peşinde.
Koşuyor gözleri kapalı
Uçurumu görmüyor,
Kendine zulmediyor.

Adem Uysal
Kayıt Tarihi : 26.2.2014 19:35:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (16)

Adem Uysal