İnsan ne garip bir varlıktır...
Ne sağı belli olur ne solu...
Düşmez sevda telaşına; yıkıp geçme telaşına düştüğü kadar.
Gözlerini bir hırs bürür; görmez olur güzellikleri.
Ellerine bir titreme düşer; tutmaz olur...
Nedenlerini sorar ayrılığın; ama cevapsız.
Dostum var diye avutur kendini,kısacık ömründe.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
