Şu güneşin kim çeker ki yükünü
Yana yana döne döne külünü
İlahi bir aşkı bulur ardında
İnsan insan oldum ne zaman derse
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
"İnsan.."
Aslını, neslini...
Hakkı, hukuku, adaleti..
Eğriyi, doğruyu..
Güzeli, çirkini..
Ne zaman anlar, farkına varırsa "kendinin.."
İşte o zaman her şeyin bir anlamı var....
Diyor şiir..
Tebrikler Adnan Bey..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta