İNSAN BU
Hani aşk büyüsüyle, canlanırdı her toprak,
Bal sızan bir salkımdın, gölgendi zümrüt yaprak?
Mest eden bir şarkıydı, Kahkahayla gülüşün,
Kuruyan dudağıma, can verirdi öpüşün.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta