İnsan ayağa kaktı,
Haykırıyordu ademden bu zamana kadar
Yaşamışlıklarına, yeter yeter diyordu
Bükülmüştü omurgası yaşadıklarından
Gözlerinde ki öfke emeğini sarmıştı
Onundu, emekti, kazanılmıştı
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
