Geçmişe ''söven'' de İnsan,
Geçmişi ''öven'' de İnsan,
Nedametini özürle örten,
Dizini ''döven'' de İnsan..!
Maziyi hiçe, çöpe çeviren,
Yarınını, usul usul kemiren,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta