İnsandı
Yaşıyordu adı dünya olan bir imtihan yerinde.
..Ve avuçlarından akıp giderken zaman
O umursamazlıkları yaşıyordu.
Aynalardan kaçıp ardından çağıran seslere aldırmıyordu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta