İnci Tanem,
sana sesleniyorum, gecelerin en ağır yükünü taşıyan kalbimle.
Ben bu yolları yürürken, taşların fısıltısı ayağıma siniyor,
kaderin ördüğü perde gözlerime kapanıyor,
ama içimde, yalnızca senin yüzünün parıltısı yanıyor.
Karanlık bana gölge gibi yapışsa da,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta