İncecik bir kız okur canıma
Esmerliğinde bana kara geceler gizleyen
İnce parmaklarıyla ağlar örüp perde dokur
Ve nakış gibi işler yalnızlığımı
Kızsam bile sövemem
Ne çiçekler sunabilirim ona ne de savaşlar
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
