Dikenler vardı ve karanlıktı yollar
Bir yol verdin bana
Kanadı ayaklarım
Üşüdüm karanlıklarda
Düz bir yol değildi
Varacaktım elbet
Durma dediğinde anladım
Bir yeri olmalı insanın yasamak için
Bir tuğla verdin bana
Ve anladım gözlerinden
İnsan nerede yasarsa yasasın
yüreğinden çıkıyor tüm sokaklara
Gündüz güneşi, gece yıldızıyla
bir gökyüzü istedim
Bir çiçek verdin bana
Gülümseyişinden anladım
Gökte olur bazı seyler
toprakta acar çiçekler
Sen inandığım
Her mücadelemde
İnatlaştığım yanım
İnsan bilirde anlayamazmış
Değişirmiş gözyaşlarının rengi
Seni özlerken anladım
Pınar Arslan
Pınar Arslan 2Kayıt Tarihi : 7.8.2025 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Siyah inciler kitabında yer alan Şiirim Derleyen Tutku Savur
teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (2)