1971- OKUNACAK EN BÜYÜK KİTAP İNSANDIR.
Gidişin acıtmadı beni desem de yalan,
Kahpe zamanlara böldüm sensizliği
Bir ince sızı gibi yerleşmişken sol yanıma, aman!
Öyle kolay mı senden ayrılmam?
Koparıp attım desem de en büyük yalan
Kim vazgeçer canından hemen
Tamamlayamadığım şiirimsin benim
Son noktayı koyamadım inan…
Ummanlara salsam gönlümü batmaz derine
Kimseleri koyamadım senin yerine
Gönlüm inanmıyor bırakıp gitmene
Unuttum demeye dilim varmıyor, inan
Sen deyince yüreğim kanatlanır uçardı
Sabretseydik sevdiğim bu ayrılıklar geçerdi
Bin defa da gelsem şu yalan dünyaya
Vazgeçmezdi yüreğim, yine seni seçerdi
Kayıt Tarihi : 23.9.2010 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yüreginize saglik....
tebrikler...
Hatırlamak
Unutmamışım yüzünü,
Ve görmeyeli, güzelleşmiş üstelik...
Bir defa görmek,
Hatırlattı binlerce sözünü;
Unutmamışım demek,
Eski bir aşkın özünü...
Vefa, kaldı lafta,
Bağlılık dediğin etmez metelik...
Mertlik çok kişide sadece yafta;
Ne yazık, gurur ezik;
Kalp mühürlü, gönül delik...
Fakat düşündüm, bitmişi sürdürmek ve af da;
Değmez, belki de delilik...
Madem ki önceden son verip,
Koymuşum bir nokta;
Ve bir tatlı hayalmiş O'nunla evlilik...
Her şeye rağmen, unutmamışım yüzünü,
Ve görmeyeli, güzelleşmiş üstelik...
Bir defa görmekle bile, anladım demek;
Unutamamışım istesem de, bir aşkın özünü...
Erdal Sayıl
TÜM YORUMLAR (10)