İmren Çelik Şiirleri - Şair İmren Çelik

Şimdi seni arıyorum sevgilim;
ruhsuz bedenlerin arasından bir ay ışığı gibi süzülen kızıl gölgeni..
Kokularının sindiği şehrimin sokaklarında;
şafakta gözlerini arıyorum sevgilim..
Hoşuma gitmiyor akıttığım denizlerin rengi hayalimden biraz sen sürüyorum güzelleşiyor!
Bir sen var tutturduğum yaramaz çocuk misali;

Başlayamadan bitirdiğim cümlelerim,
başıboş gerçeklere saldı kendini sevgilim...
Fortmantoya astığım örselenmiş düşlerimde buruk bir gülümseme!
Sitem yerleşen gözlerimde,
yerli yersiz tuzlu damlalar var sevgilim..
Rüzgarın rotasına kapılmış,

ihanete tapan herkes ebedi sarhoşluğa tutulmuş..
lanetli yalnızlıklara tutsak kalan bedenlerin kirlenmiş ruhları başı boş tövbelere durmuş..
kefareti bile olmayan sahte kimlikler saygısızca çelme takmakta,
bedeninde emanet yürek taşıyan ayaklara..
sen ki beni sabahlara dek ağlatan ne varsa hepsini inkar ettiğin yalancı baharlara bıraktın yarınlarımı..
gece vakitlerine bıraktığın henüz sonu gelmeyen hatıraları kül tablolarına gömüyorum tek tek..

Öyle bir yerdeyim ki anne,
fidanlarımın alnına kahpe kurşunlar sıkılıyor...
İncir ağacı misali ocağıma tabut biçiyorlar,
herşey güzel olacak dediğin bugünler dünlerin yarınlarıydı anne!

Aşk'ta fakir ama gururlu bir kızım ben!
Sen beni kovamazsın yüreğinden;
anca ben istifa ederim seni sevmekten sevgilim..

Rüyalarımın çözülmezliğinde sen'li düşler erittim ben!
Kanadı kırılmış güvercinler uçurdum yüreğimden son kez;
Bütün sözlerimi kinayeye çevirdim taş kesildi ruhum!

Bütün ruhani gülüşlerimi karanlık gecelere saldım.
Düşlerimin yolunu kesmeye yeltenemiyor bile!
Karanlık bile kahkahalarımın arasında boğuldu.
Sen'li şafaklar açtı aysız gecelerimde meze yaptı yıldızları!
Bütün sözlerimi kinayeye çevirdim ve taş kesildi ruhumun kalbi......
Bütün sözlerimi,cümlelerimi tahlil yaptırdım sonuç 'sen' çıktı.

yaşamak adına palyaço kostümleri giyip;
boyalı bir gülümseme yakıştırıyorlar suretime..
hüznümü makyajın ardına saklayıp bakarken kömür karası gözlerine;
kulağıma geliyor sözlerin biçare,
yağmurlar boşalıyor gözbebeklerimden
ve

İMREN ÇELİK

Tenime dokunan azrailin nefesine sığınırdı ömrümün son demleri Jake;
ince fistanlı hüzünlerimin tutanaklarına asarım zemher-i aşk'ın hercai zerafetini...
Tılsımlı gidişlerin ayak izleri serilir ak saçlı sayfalarıma,
sen'li bir şiir olur altına yatar lugatımın ey sevgili...

İMREN ÇELİK

Netameli sarmaşıkların süzülüşü gibi atmıştın elini belime...
Elleri kanlı kelebekler gördüm gözlerinde,
yalnızlığı simgeleyen...
Paçavra caddelerde gecenin avlusuna çıkmış g'özyaşı ordusu vardı dağ gibi arkamda