Gülmek için yaratılmıştı o
Gülerken gözlerinin içi gülerdi
Hep iyi şeyler düşünürdü ki
Hayat iyilikleri çıkarsın karşısına
Sevmek için yaratılmıştı o
Sevdiğinde kalbi gonca gül misali olurdu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?