İmkânsız Aşk Şiiri - Mehmet Kıyak

İMKÂNSIZ AŞK
2

Biliyorum, bu aşk imkânsız;
Ama ben yine de
Aşığım sana!
Gönül düştü ki bu sevdaya,
İçin için yanmakta…
Olsun…!
Aşksız olur mu dünya…
Ben razıyım yanmaya!
Senin içinde ben olmasam da olur,
Ama içinde sen olmazsan,
Neye yarar bu dünya!

Biliyorum, sevmemeliydim seni!
Ama elimde değildi ki…
Korkma be güzelim!
Sana zarar veremem ki…
Korkma sen!
Çıkarmam bu aşkı pazara,
Ben yaşarım acılarımla!

Verdiğin acı senin kadar tatlı,
Yaksa da yüreğimi bu sevda,
Batsa da dikenler ayağıma,
Kanatsa da…
Yürüyeceğim tek başıma,
Bu yolda…

Sen boş ver beni,
Benden ne köy olur, ne kasaba…
Sen bak, kendi hesabına!
Kıyamam ben sana,
Mahkûm edemem seni,
Kör hayatıma…

Biliyorum,
Sevmemeliydim seni…
Bu gönül söz dinlemiyor ki…
Sen üzme kendini,
Sevmek zorunda değilsin beni! …
Ben hep seveceğim seni!
Hep bekleyeceğim!
Sen bunu bil, yeter ki!
İzin ver sevmeme seni, yeter ki!

Hasrete kaldım, bir ömür! ...
Özlemlerdeyim!
Bir şey beklemiyorum artık,
Ne günden, ne haftadan,
Hangi mevsim, hangi sene…
Gelirsen gel!
Ben, beklemekteyim!

Mehmet KIYAK*
25.08.2007