Yarım kalmış eski bir hikâyede Ufuk çizgisinde kaybolmuş renkler, Turuncu, mor ve solgun mavi, Sonsuzluğa savrulan umutlar gibi.
Bir damla deniz suyu dudaklarımda, Ve her nefeste hatırlanır bir sessizlik, İmbatlar gelir, geçer, Ama kalır içimde biraz huzur, biraz hüzün, Biriken her duyguda serin ve hafif.
Datça kıyılarında savrulur imbat, Kokusunu taşır denizin, güneşin ve umutların.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta