İman-ı Kâmil Şiiri - Özdemir Aydın 2

ol mekan kalptir, sahibi Yezdan
ocak özde, baca gözde, yaş gelir
nicesini gördüm, kendimi buldum
akar suyun gözesinden taş gelir.

başı gökte, nefsi yerde han gelir
böyle meczuplara dünya dar gelir
kıblesi gönül, secdesinde yaş gelir
her namazda mihrabına arş gelir.

aslına rücu eder sütü helalse
her daim abdestli meme verdiyse
yerde karıncaya hürmet ederse
acı soğan sofrada baldan hoş gelir.

hak olan bulutsuz şimşeği görmek
ibretli bakışlarla mücibi görmek
gözünün ferinde el hakkı tutmak
adabı cezb ile hali hoş gelir.

tan ağarır, şafak vakti sökerken
abdest alır, dört kıbleye dönerken
elif kıyam, vavı secde bükerken
mürşidi kâmilden hali hoş gelir.

ol Mevla'ya boyun büker, çiçekse
dikenine bülbül konar layıksa
meşguliyet halvetini aşmışsa
hak yolunda yalın ayak hoş gelir.

kul aydıni bundan gayri sözüm yok
yanar bağrım, külden gayrı közüm yok
helal ettim hiç kimseye nazım yok
gidiyorum, kara toprak hoş gelir.