Bir ağaç gölge verecek kadar yaprağa bulanmışsa, Gölgesi cennet serinliğidir..
Gölgesinde serinleyeceğimiz insanlar olsun hayatımızda..
güneş herkese, gölge dibinde durabilene dosttur...
30.04.2024
Güzel günler için, güzel anılar yeterdi.
Kap kara gök yüzü bugün,
Gökten yine üzerime baş edemediğim sorunlar yağıyor.
İçimde adına kırgınlık denilen büyük bir yorgunluk var.
Bırak mücadele etmeyi, oturup beklemeye dahi gücüm kalmadı.
Arada bir güzel birşey olsa yine savaşırdım da,
Ucundan tuttuğum herşey imkansızlığa sürükleniyor.
Son zamanlarda bitmeyen tartışmalar yaşıyorum iç sesimle.
Kendimin uzağında hallere bürünüp,
Hiç tanıyamadığım bir insana dönüşüyorum.
Geri dönüşü olmayan cümleler kurup,
Kurduğum hayallerin şah damarını kesiyorum.
Gerçeklerin farkına vardığım günden bu yana,
Kendimi seviyorum...
İçimde biriktirdiğim sevgiyi,
Merhametimin öfkemi yenmesini seviyorum.
Güneşin kavurduğu vakitlerde düşlerimle serinlemeyi,
Gecenin en koyu zamanını hayallerim ile aydınlatmayı,
Yorgunluğumu hislerim ile gidermeyi seviyorum.
Kendimle bi sohbetimde, yine kendimi sorgulamaya, isteklerimi yargılamaya başladım...
Ben ne yaptımda yaşadıklarım yükten daha fazlası oldu..
Kabuslar üzerime beton yığınları gibi çöktü diye düşünürken..
Kadehin dibinde bıraktığım bi kaç kırık geldi aklımaa...
Hatalarımın girdabında kayboldum..
Gözümde nem, boğazımda haykırmaya yüz tutmuş cümleler..
Eskiden manzarasını izlediğim denzin...
Şimdilerde sahibiyim...
Kaç hüzne ortak oldu kim bilir,
Kaç hayal batırdı hırçın dalgalarında...
Matemlerinde kaç umut boğuldu...
Kaç göz yaşı birikti derin koy'larında...
Ben seni çok seviyorum..
kaldıki buda bile anlamsız..
Artık anlamsız kalan kelimeler sarf etmek istemiyorum..
Sen tek başına....
eksik kalan çok şeyimsin...
Yorgun yağmurların suladığı, boynu bükük çiçeğim...
Bazen... İçinde fırtınalar kopar ama,
sen durgun deniz gibi durmak zorundasın.
İşte yine öyle bir hal içindeyim,
Nereye dönsem ihanet,
kime gönül versem sızı oluyor..
Merhaba kader'im
Burda güneş öğlen vakitlerinde doğuyor..
Okadar yüksek ki duvarlar, ancak o saatlerde aydınlatıyor volta avlusunu...
Gök yüzünü iyi tanırım...
Sığdıramadığım umutlarımı taşır mavilği..
Özgürlüğümü örter zaman zaman gece karalığı..
En sevdiğim renkti mavi...
insanlar siyah'a mecbur etmeseydi...
Gök yüzüne aşkla bakardım..
Gece karanlığı mavisini örtmeseydi...
Kıyısındaki kayaların canını yakardı hırçın dalgalar..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!