İlyas Baltacı Şiirleri - Şair İlyas Baltacı

Elimi istedi canımı verdim
Yine de yetmedi ezen ezene
Şu gönül bahçemden gülleri serdim
Çamura bulayıp üzen üzene...(13:55)

Biraz yüzüm gülse ensemde tokat

az ötede hak dedim
bak dediler
baktım bakmasına da
tokadı birden çaktılar
çık dediler
nereye dedim

sen yoktun!
ben her gece uykusuzken...


önce,
sen diyen yanımı araladım,

Vahşetin kucağına doğdun
Kundaklara sarılamadın
Babanın kanlı gömleğine belendin
Annenden süt emmeden
Barut tozu yuttun
Anne kokusu çekemeden...

Henüz keşfedilmemişti
Bir beden daha büyüdü
Yangınlardan sıyrılarak
Musa tufanı sanki
Omuzun bir karış altında
Kaburgaların içinde

Silahımı çekerken hayatın şakağına
Dertleri ayıklayıp bağladım sokağına
Kurşunları atarken gecenin şafağına
Zafer yine yazgımın, ağladım bir kez daha...

Çile dolu günleri ömrüme seriverdin
Aklıma gelsen bile ağlarsam şerefsizim
Affettiğim günlerde dertleri geri verdin
Aklıma gelsen bile ağlarsam şerefsizim...

Şu canımdan vazgeçtim kalbim böyle erirken
Zaten gönlüm dumanlı dertli dertli yürürken
Yüreğimle ağladım umudumu ararken
Dağ gibi acılarla yaşıyorum sanmayın
Canım yanıyor canım boşuna dokunmayın.

&&

yine aklıma sen geliyorsun...
yine aklımdan sen geçiyorsun...
yüreğim yerinden fırlayacak gibi oluyor

...bir dakika bayan
sözüm henüz bitmedi


madem ki gidecektin
ne diye yüreğime dokundun