İllet Şiiri - Hamdi Oruç

İslamın değişmezleri var Ağac her yıl yaprak değiştirir...

Müceddid şarttır.Fıkıh tefsir yüz yılda bir bozuk yemekten daha zararlı hale gelir çünkü

İslamın değişmezleri var Toprağı ilimdir...

İlletler.ilkeler.esmalar.İslamın eğişmezlerindendir.

İlleter değişmezlerdendir ilkelerdendir...şartlardandı İslamın şartı beş deme beş bin den fazladır...de

Ayetle nesh olur ama illetleri sebeb-i nüzuller nesh olmaz

Zina değil illetleri haram yani esmalara asilikleri haram...Şafiye asilik var zinada bulaıc hatalıklara karşı korunmasızsın çünkü...ganimet hırsızlık mı.çal şükürsüzün malını ama şükür amacıylayani esalara katkılı olmak nyetiyle çal sömürgeci batı esmalara katkılı olamadı sömürdükleriyle...olabilseydi GANİMET OLURDU BU Söürü olmzdı...

Sebeb-i nüzulleri mezheb fetvalarıdan da öğren...Sarhoşluk akla zarar harm içki haram deme içkiyi haram kılan illet öz sarhoşluk...Aklı tecrübeyi ilmi-bilmi İslamdan ovmak haram...illet akla engel olmaktır...Mezhebin ayıpları tarkaiyıpları laşılmasın ye klı İslamdan kovanlar var içki içenlerden de tehlikeli unlar...Akıl deney-bilim İslamın sütunları ibidir..kovan İslam üşmanıdır hak düşmnıdır haramdır bu kovma işi.

İlletleri nasıl mı öğreniriz.Kur'andaki değimezlere ilme İlai ilme İllet de...

Fıkıh illetlere göre fetva verir...Tefsir de bu illetlere göre ypılır euzusu udur fıkhın ve tefsirin değilse değien zaman yemeği ozduğu ibi fetvaları da bozacaktır ama illetleri bozmak ümkün eğil illeler kıyamete kadar baki kalan özler esmalara katkılı eylem hal duygu ve düşüncelere denilir..

İllet

Sözlükte illet “hastalık, kişiyi ihtiyacını görmekten alıkoyan durum, zafiyet, sebep ve gerekçe” gibi anlamlara gelir. Sonuncu mâna kelimenin terim anlamına daha yakındır. Fıkıh usulü eserlerinde illet kavramı daha çok “bulunduğu yerde değişiklik yapan durum” olarak açıklanır ve hastalığın da kişinin vücudunda meydana getirdiği değişiklik sebebiyle bu adı aldığına işaret edilir (Cessâs, IV, 9; Serahsî, II, 301; Şevkânî, s. 206). İlletin terim anlamı için birçok tarif yapılmış olup bunları, “hükmü gösteren veya gerekli kılan yahut hükmün kendisine bağlandığı durum, vasıf, mâna, gerekçe” şeklinde özetlemek mümkündür. Bu tanımlara değişik mülâhazalarla bazı kayıtlar eklenmiştir (Cessâs, IV, 9; Şevkânî, s. 207).

Kur’an’da illet kelimesi ve türevleri geçmez. Hadislerde bu kelimenin “hastalık, sebep ve gerekçe” anlamlarında kullanıldığı görülür (bk. Wensinck, el-Muʿcem, “ʿille” md.). Amr b. Ubeyd’in (ö. 144/761) illet kelimesini fıkıh usulündeki teknik anlamıyla kullanmış olduğuna dair rivayetin sahih olup olmadığı bir yana müslüman âlimlerce II. (VIII.) yüzyılda kaleme alınmış lugat, hadis ve fürû-i fıkıh eserlerinde bu kelimenin daha çok sözlük anlamlarında kullanıldığı ve özellikle Şâfiî’den itibaren fıkıh usulündeki terim anlamına yakın biçimde kullanılmaya başlandığı görülür. Şâfiî’nin hükmün gerekçesini belirtmek için esas aldığı kelime ise “ma‘nâ”dır. Fıkhî hükümlere ilişkin illetin teorisinin III. (IX.) yüzyılın sonlarında oluşturulmaya başlandığını ve bu kelimenin terim anlamındaki kullanımlarının bu yüzyılda belirgin hale geldiğini gösteren deliller bulunmakla beraber o dönemin usul eserleri günümüze ulaşmadığından illet teorisiyle ilgili açıklamalar için IV. (X.) yüzyıl ve sonrasına ait eserlere başvurmak gerekmektedir (illetle ilgili belli başlı meseleler etrafında oluşan terminolojinin gelişim sürecini göstermeyi amaçlayan ve Şâfiî öncesi, Şâfiî, Fârâbî, Ebü’l-Hüseyin el-Basrî, Gazzâlî dönemlerini esas alan örnek bir tablo ile birlikte bk. Wael B. Hallaq, LXIV/1 [1987], s. 42-67; Şâfiî’nin eserlerindeki kullanımlar için bk. Özen, s. 419-422). İlk dönem İslâm âlimlerinin illet anlayışı hükmün amacı, gerçekleştirmek veya korumak istediği menfaat veya hükümle hükmün kendisine bağlandığı vasıf arasındaki uygunluk bağını da kapsar nitelikte olduğu halde zamanla bu anlamlar gāî illet veya hikmet kavramıyla ifade edilir olmuş ve gerek mezhep çözümlerinin savunulup korunmaya çalışılması gerekse hukuk emniyeti, nizam ve istikrar fikrine ağırlık verilmesi sebebiyle illetin açık, objektif, keyfîliğe kapı aralamayacak bir vasıf olması gereği üzerinde durulmuştur. Şâtıbî illeti “emirlerin ve mubahların ilişkili olduğu hikmet ve yararlar, yasakların ilişkili olduğu kötülükler” şeklinde tanımladıktan sonra, “Kısacası illet açık olsun olmasın, istikrarlı olsun olmasın yarar ve zararın kendisidir; genellikle bunları içerdiği kabul edilen durumlar değildir” demek suretiyle ilk dönem anlayışına daha yakın durmakla beraber ardından sebep ve illet kavramları arasındaki bağa ve bunların birbiri yerine kullanılabildiğine dikkat çekerek terimlerde çekişmenin bir yararı olmadığını ifade eder (el-Muvâfaḳāt, I, 265). (TDV.>İslam ansiklopedisi)

Tebliğlerde fetvayı değil sebebi savun...Sarhoşluğun zararlarını say.Aklı din de afyonluyor çünkü...Beşeri din de afyondur çünkü...