Açlığın sınırında,
Dört duvar bez parçası arasında,
Birbirimize sokulup soğuğun karanlık ellerinden kaçarken
Sarsıntıyı unutmak…
Açlığın sınırında, insan uğultularında
Kadın, bebek, koca adamlar
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Yaşayanlar umudunu kaybetmesin diye gözyaşlarım yastığın altında…
müthiş... tebrikler, şiirdi...
ağlatırsa mevlam, yine güldürür...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta