Dün,
Evinizin önünden geçtim ilk defa,
Karanlıktı, ışıklarda yanmıyordu odanda.
Yanaklarımdan süzüldü gözyaşlarım,
Apansız bastıran nisan yağmuruyla.
Yorgundum...
Çöktüm oracıkta olduğum yere,
Ne yağmura aldırıyordum, ne meraklı gözlere.
Azarlama beni, sakın 'neden geldin' deme,
Diyorum ya...
İlk defa geldim evinizin önüne.
Tasalanma sen bir daha gelmeyeceğim,
Önce sabahın ilk ışıklarını bekleyeceğim,
Seni görüp çok sevdiğimi söyleyeceğim.
Sonra...
Sonra dönmemek üzere geri gideceğim
Kayıt Tarihi : 24.6.2000 18:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!