Ey Gönül!
Aşka ben düşeli değil dilimle,
Her zerremle Hakk'ı ikrâr eyledim;
İşlerin seyrettim akıl, Bilim'le,
Benliği kendime ağyâr eyledim..
Kitâba dönüştü koskoca evren;
Görüldü tüm yanda semâhi tören;
Cem de buluşunca nicesi yâren,
Zemheri dünyayı bahar eyledim..
Tutuştu yüreğim, tutuştu bağrım;
İlâh-i Aşk'adır şiirsel çağrım;
Elest'ten kalmadır firâktan ağrım,
Vatanımdan terk-i diyâr eyledim..
Nefsime husûmet ibâdet bana,
Aşkın ateşiyle durmadan yana,
Yoksa zulmediyor habire câna,
Âcziyetini hep ihtâr eyledim..
Tarsusi biçâre Aşkın elinde;
Ummânın katresi sızar dilinde;
Bülbül oldu aklı fikri gülünde,
Mecâzın cemâli didâr eyledim...
Kayıt Tarihi : 18.4.2017 09:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!