Yunus gibi bildiklerini unut!
Dünya sırtına yük olmasın.
Gönül gözlerini Şemse aç,
Mevlana ol uykudan uyan!
Senin acıların ve hıçkırıkların,
Dünyamda duyulmaz çocuk!
Herkes kendine bir iş bulur,
Tarafına bakan olmaz çocuk!
Bombalar üzerine yağarken,
Nakkaşe sabırla nakşetti örtüyü,
Elindeki sır tutan iğne ve ipliğiyle.
Ustalık ve maharet sahibi gözlerle,
İnce ince işledi varlık aleminde insanı.
Acele ile vurulan sıva tutmazmış,
Artık gözler görmüyor,
Kulaklar ağır işitiyor.
Bastonumda olmasa,
Ayaklarım yürümüyor.
Beni ne kimse dinliyor,
Dallarım rüzgara tutulmuş,
Korkudan, tir tir titriyorum.
Kupkuru, zapzayıf olsam da
Rüzgarda hiç kırılmamalıyım.
Ben kırılırsam, sevgili kırılır,
Her yaşın bir güzelliği var,
Gözündeki yaşın duanda,
Geçip gitse de bir ömür,
Sen olduğun için şu anda.
Ömür hikayemi yazan kalemim,
Ben de seninle tükeneceksem yaz.
Yaz, siyah sayfaların kalbine,
Kağıtları bende tüketeceksen yaz.
Sana çare olacaksa hayallerim,
Sen istedin diye, şiir yazmam, yazamam.
Gönülden, iki çift sözünü esirgemezsen,
Selamını sabahını dünya için kesmezsen,
Dertlerimi dinler, kendi dertlerini eklersen,
Kalem, gönüllerimiz karşısında dile gelir,
Birbirimize karşı sevgimiz saygımız artar,
Aşkınla biçare gönlüm,
Yanmadan, yıkılmadan,
Kül olup, kavrulmadan eriyor.
Sana hasret gözlerim,
Bıkmadan,usanmadan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!