Benzemez hiç bir renk, renksizim
Ağlamaz hiç bir kalp, kalpsizim
Duymaz hiç bir kulak, sessizim
Dokunmaz hiç bir el, kemiksizim
Bilemez hiç bir akıl, halsizim
Sevemez hiç bir gönül, gönülsüzüm
Söyler misiniz kimlerin dostu?
Bu bendeki kadim yalnızlık.
Gitsin diye kovalar dururum,
Kalıp, içimde oturmak ister.
Gelecekse başka isimle gelsin,
Sebebsizdi ayrılıklar,
Ölüm yalandı.
Vakti saati yoktu,
Zaman yalandı.
Karanlık çökmüştü,
Güneş yalandı.
Üç günlük dünyayı,
Üç satıra sığdırdım.
Birinci gün ağladım
İkinci gün güldüm,
Üçüncü gün öldüm.
Başaklar kırılmış,
Renkleri solmuş,
Biraz ilgi bekliyor.
Başaklar suskun,
Söylenecek şarkıyı,
Bekle beni ey sevgili!
Artık sana döneceğim.
Verecek ne bir sır kaldı,
Ne de bir özgürlük,
Uzak diyarlardan çağiran,
Derin sesin için,
Beni bırakıp gidişinde,
Her halim,bir muamma.
Ne ılık bir sonbahar,
Ne de kavrulan bir yaz.
Bilinmez hallerim var.
Az pişen yemekler gibiydik,
Tuzumuz yerli yerindeydi.
Lezzetimiz farklı olsun diye,
Biraz baharat koymalıydık.
İstediklerimiz olsun diyerek,
İnsanların en iyisi sen iyiysen iyi,
Menfaat aranıza girmeye görsün,
Ön azı dişlerini gösterir gulyabani.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!