İkrâ ! Şiiri - Onur Al

Dayanın sokakların kapısına,
Aralayın mahşerin perdesini,
Kırın gök kubbenin direklerini,
Ferşin bağrında yaralar açın,
Minarelerden salasını okuyun alemin.
Ümmet-i Muhammed'e, Haccâc ,
Sokağa inmeyene, Deli Dumrul kesilin!

Gelsin artık vakit,
Üflesin İsrafil sûr'a,
Gömülsün felek,
Gömülsün gök, toprağa.
Ki bilmesin çocuklar,
Kafirler girmiş Mescid-i Aksa'ya,
Ki bilsin çocuklar,
El-müslim râm olmamalı küffâra.

Koşun, kuşatın sokakları,
Salın göklere ellerinizi,
Şeyhlerden aman dileyin,
Mabudunuzun mabetlerine sığının.
Ebabillere seslenin Fil suresiyle,
Ki eğer Ebrehe'yse gelen,
Suudlara rağmen gelecektir ebabiller,
Çünki ebabiller can atar,
Hakk için recm etmeye evvelinden.

Sokaklar ki :
Jakuzide süt banyosu yapan sözde mabudun,
Sokakları mahrem kıldığı gerillalara,
Söverek ibadet ettirdiği mabedlerdir ancak.

Sokaklara inin!
Sokaklar ki modern şehirlerde,
Mahremidir eşkiyaların.
Sokaklar ki dağlarıdır monarşinin,
Sokaklara inin!

Sokaklara çıkın ve direnin,
Hücum edin taşlarla yazgıya.
Ki bu yazgıyı sizler yazdınız,
Arz-ı Mevûd'u sizler sundunuz.
Şimdi,
Bu şatafat,
Bu gösteriş Tanrı'ya mı ?

Enflasyon beyinliler,
Taş atarken Netenyahu'ya
Ben dava adamı diyorum imansıza.
Ki biz imanlılar olarak bakarsak,
Hıncahınç dolmuş sokaklara,
Hatırlamamız gereken şey şu ki;
İlk emir oku muydu,
Yoksa inin mi sokaklara ?