İkizim Şiiri - Kasım Kobakçı

Gözlerini bilirim, o an ne der,
Kızgınlığın, içimde fırtına koparır,
Uzaklaşsan, bu dünya bana daralır.
Ruhun benim ikizim.
*
Suskunluğun, neyi gizler anlarım,
Hangi şarkıda, aklın başka yere gider,
Bensiz, bir an bile geçirme isterim.
Ruhun benim ikizim.
*
Adımların, nereye varacak sezerim,
Yolunu kaybetsen, bende bulursun yönü,
Varlığınla, değişir hayatın dünü.
Ruhun benim ikizim.
*
Hangi sözcük, seni üzer fark ederim,
Kırılınca, nasıl da içine kapanırsın,
Sen benim, en değerli sığınağımsın.
Ruhun benim ikizim.
*
Gülüşünün ardındaki kederi,
Yalnızken, ne çok düşünürsün,
Bırakma beni, yoksa çürürsün.
Ruhun benim ikizim.
*
Kalabalıkta, kimi arar gözlerin,
Hangi hayale, dalıp gidersin,
Sen benim, bu cihandaki tek rehberim.
Ruhun benim ikizim.
*
İlkbaharda, neden hep hüzünlenirsin,
Yağmurun sesini, neden çok seversin,
Sen benim, solmayan tek çiçeğimsin.
Ruhun benim ikizim.
*
Uykunda gördüğün kabusları,
Karanlıktan neden çekindiğini,
Bana nasıl sığındığını bilirim.
Ruhun benim ikizim.
*
Gelecekten korkularını duyarım,
Hayallerini, benden başkası bilmesin,
Bu bağlılık, ebediyen bitmesin.
Ruhun benim ikizim.
*
Sen benim, en derin gerçeğimsin,
Ezberimdesin, baştan ayağa bütün,
Sensizliğin fikri bile, bir ölüm.
Ruhun benim ikizim.