Ağır ağır ilerliyordu yolcu.
Yüzündeki her beni,
tek tek okşuyor,
ve kirpiklerinde kırılıyordu ikindi güneşi.
Sadrından içre damla damla birikiyordu,
her baktığında mavi.
Derken beton külçeler,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Sıcak asfalttan umutsuz kalpler akıyordu.
Ve yorgun.
Ve susamış.
Ve kederli.
Bir uzun kuyruklu uçurtma değiyordu,
dalgın gözlerimize.
Değiyordu da bakıyorduk sen ve ben------Çok güzeldi beğeniyle okudum kutları saygılar sunarı .m
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta