İkinci baharımı yaşıyorum.
Hastalık,yalnızlık savaşıyorum.
Yaşamakta savaşmakta artık zor,
Hayat içimde yanan koca bir kor.
İlk bahar rüzgar gibi gelip geçti
İkinci bahar da gönül yalnızlığı seçti.
Evet yalnızlık,kolay değil anlatmak
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Benim bir şiriim var durağın başlangıcı diye...
Okursanız sevinirim.
Her son bir başlangıca gebedir.
Baba ocağı-lise yılları-üniversite iş ortamı
ve hayatın kendisi.
Herkes kendi içinde yalnızdır aslında...
Kişinin doğası bu...lakin
umut,nefes gibidir.
hayat devam ettikçe,çekilir içeri..
her ne olursa...
Sevgiler..
yapmayin be dost.. Sonmemis FERLER var daha gozlerinizde...
İlk bahar rüzgar gibi gelip geçti
İkinci bahar da ektiğini biçti
....Bu nu biliyoruz peki yenmek için? Birde bu ayrıntı yalnızlığa alıştım artık diyorsunuz ama yalnızlığı tercih edende sizsiniz zaten_!!! bunun için her zaman suçu yalnızlığa atarız ama neden görmemezlikten geliyoruz o bizim tercihimiz.Teşekkürler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta