Şiirimi sen okursun ilkönce
Sevincimi önce sana söylerim
Ansızın başıma çökerse duman
Seni hatırlarım ellerden evvel.
Kar tanesi kirpiğime konarken
Yağmur damlasında heyecanla ben
Müjdemi vermeye koşarak sana
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta