Bir istihare yatısı Şiiri - Zehra Yurtseven

Bir otobüs durağında
Karşıma çıktığın anda
Gelecekten tanıdım seni
Gözlerinde yıllanmış bir sevgi
Ötelerde seninleyim der gibiydi
Bir hikaye başladı aramızda
Hergün aynı koridorda
Ortadaki masada
Yasinler kulağımızda
Keyifliydi sohbetler
İki ders arasında
Bir bardak çay birer dürüm
Eşlikçimizdi öğle molasında
Bir istihare yatısında
Ormanın en derin kuytusunda
Ağaçlar gökleri delerken
Yağmur yağdı inceden
Yeşilin tonu ıslaktı
Üzerimizde kalın kabanlar vardı
Yükümüz belli ağır olacaktı
Sen önde ben arkada
Secde ettik Allah’a
İki pırlanta düştü kucağımızda
Bir masaya oturduk ikimiz
Yabancılardı şahidimiz
Sofralarımız bereketli
Gönüllerimiz engin
Evimiz şendi
Dualar nazarları def ederken
Sol yanımız sancıdı inceden
Yersiz sitemlerden büküldü başımız
Uzaklardan yetişen
Şefkatli yürekler oldu ilacımız
Bir çocuğun kalbinde
Esti geçti sert bir fırtına
Bir tutam saç döküldü
Süt kokan yastığına
Siyah gözlerindeki iki damla yaş
Büyüttü bizi dev olduk
Kimseye minnet etmeden
Aynı bedende can bulduk
Allah var gam yoktu
Keşkeler şükürlere
İkilikler birliğe kavuştu