Bir başlangıç noktası belirledik sevdayla,
İki nokta arasında bir ömür çizdik kalpten.
Birbirine uzak gibi görünen hayaller,
İki noktanın birleşimiyle tuttu elbet.
Birinci nokta sevginin yankısıydı,
İkinci nokta umut dolu bir hayaldi.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta