Put İstilası Şiiri - Umut Engin Deniz

Bu çağ — anlamın infaz edildiği bir çağdır. Kutsallar değil artık, kutular hükmediyor üzerimize: ekran kutuları, oy sandığı kutuları, tabut gibi fikir kutuları. Yeryüzü, kendi Musa’sını kekemeliğe mahkûm etti. İbrahim’in baltası unutuldu, putlar tekrar başköşeye kondu. Ve insanlar — eski inançlarının ve eski tanrılarının değil, yeni efendilerin önünde eğiliyor. İyiler için gemi yok artık, yalnızlık var ve kalabalıklar içinde suskun bir direniş. Ama biz susarsak, yankılarımız bile yok olacak! Bu nedenle: Her yalanı put bellemiş her sisteme karşıyız! Kör edilmek istenen Yakup’un gözlerinde, çarmıha gerilen İsa’nın yalnızlığında, kuyuya atılan Yusuf’un isyanında ve Zebur’un unutulan mısralarında biz hâlâ insanın izini sürüyoruz. Çünkü biz — putlara değil, söz’e inanırız. Ve biliriz: Her put yıkıldığında, bir yankı daha insanlaşır.