İki Dünya Arası Şiiri - Kasım Kobakçı

Geri getir beni, anla benim dilimden,
Hayat bulur belki, sözcüklerim orada,
Git bütünümden ve ayrıl benden,
Dayanabilir mi yarım sözler, fırtına ve boşluklara?
*
Hiç ulaşmayacak belki tınısı,
İzin ver, bir delinin adanışında var olayım tekrar.
Dağılır belki bir gün, düşlerinin sisi,
Bir harfe, zorlu bir çeviriye döner yazgı.
*
Anlama merhemdir, zarif metinler, değerli kaynaklar,
Anlam belirir çeviride, metin çözüldüğünde.
Aman bırakma Tanrım beni, anlamsızın eline,
Yeni bir anlam bulacak, çevirsem bile.
*
Alma beni ey dil, senden,
Bana aitsin, yine de sen,
Kalbimde bir yankısın sen.
*
Bende kalsa da, bu metinler,
Özgür kılar onu, çeviriler,
Sessiz kalmış derinlikler,
Duyuluyor anlamın sesleri.
*
Sen, beni benden alan,
Çeviriyle bana dönen,
Her sözcüğün anlamından,
Yeni bir dünya yaratan.
*
Kalbinin çevirisinde,
Duyguların yeni bir dilde,
Her satırda, her nefeste,
Yeni bir umut, her anlamda.
*
Yabancı bir dil ile,
Tanıdık bir his ile,
Köprüdür bir çeviri,
İki dünya arasında.