Anlıyorum şimdi artık seni, alışmışsın bir kere vazgeçemiyorsun
Hep yeni bir sevgi, başka hayaller ve ardında bir enkaz!
Oysa ne kadar güzel oynuyordun benimleyken
Bir gün ümit verirdin, başka gün hayaller kurmamı sağlıyordun
Hep sen vardın herşey sen demekti
Sensizlik en büyük korkuydu
Ayrılık kabusların sebebiydi
Sadece bir gecelik aşk idim senin nazarında
Tıpkı diğerleri gibi geçmişimde...
Basit idi herşey, kolaydı senin gözünde
Yönetmen sen oyuncu ben idim!
Derken sıra bana gelmişti artık kovulmuştum sürem dolmuştu senin yaşamında
Hayallerim, sevgim, güvenim herşeyim hepsi yok olmuştu
Aşkım artık başka sevdaların peşine koştu
Yeni bir kurban onun istediği şeydi! ! !
Ben şimdilerde pek fenayım sensizim
İlk aşkımdın sen, en çok sevdiğimdin bugüne kadar
Sıcaklıktın, bendin, herşeydin sen...
Kaldım işte burda yalnız başıma erdin muradına!
Herşey olabilir kabul ediyorum ama niye ben?
Keşke aramasaydın beni
Keşke seni görmeseydim
Keşke seni hiç sevmeseydim
Keşke bu kadar saf olmasaydım
Diyorum ama ne çare! ! !
Sen ihanetin diğer adısın artık benim için
Hayatın çirkin yüzüsün sen,
Olmaması, yaşanmaması gereken tarafısın
En güzel duyguların celadısın
İttin kendi ellerinle altımdaki tabureyi,
Kırıldı boynum, sallanıyorum boşlukta
Ölüm sen mişsin meğer...
(Tüm acı çeken ruhlara ithafen)
Ozan RariKayıt Tarihi : 3.1.2003 06:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!