Bi’ ihanettin sen.
Ama yalnız değildin.
Ben de oradaydım.
Öylesine güzeldin,
Ve masum...
Bir annenin rahminde
İlk kıpırtıyı sezmesi gibiydin.
Sancılarımı sevdim ben,
Gocunmadan, taşındım.
İçimde büyüyen her şeye
İsim bile veremeden.
Sonra aynaya baktım,
Kıvrımlarım yoktu artık.
Karnımsa burnumda.
Dünya bana dar,
Ben dünyaya fazlaydım.
Bir annenin evladını,
İlk kez kucağına alışı gibiydin.
İnsan en çok o an
Kendini unutur ya
Öyle.
Kemiklerim sağlamdı hala
En azından ben öyle sandım.
Tuzla buz olan,
Sanki bir başka yerimdi.
Saliseler öncesinde
Kıyamet kopmuştu aslında.
Sadece ben
Duymamayı seçmiştim.
Öyle ya
Bir ihanettin sen.
Ama ben,
İçimde büyüttüm seni.
Kayıt Tarihi : 26.12.2025 04:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!