Artık kalemim yazmaz, gönül ses vermez oldu;
Bilmem hangi matemin eleminde yüreğim?
Sanki içim boşaldı, kader çanağım doldu;
Ak sayfalarda kaldı beşbin yıllık ereğim.
Belki bir alışkanlık bu yazdığım satırlar,
Duygularımdan uzak, bilmem ki neye yakın?
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta