İdris Köylü Şiirleri - Şair İdris Köylü

Sabırla dinledik
Öfkeyle güldük
Anlatılan memleket hikayelerine

Nasıl da yalnızlaştık bulvar kıraathanelerinde
Ve nasıl da çoğaldık varoşlarında kentin

"Şili halkı faşist Pinochet'den hesap soruyor"
Basın

Başımızı dizlerine koyar gibi sevgilinin
Bastık ölümüne bir sevdayı bağrımıza
Artık konuşmayacağız

Ankara'da ikindi sonrası kar yağıyor
Yorgun kuşlar gibi düşerek yerlere
Usul usul
Ağır ağır

Ortalık ana baba günü

Anlamsızdı gökyüzünün lekesiz maviliği
Anlamsızdı yarışı şafağın geceyi
Bir dalın çiçeğe duruşu
Uçuşu bir kırlangıcın
Anlamsızdı

Yaşamasına yaşıyorum
Konuşuyorum da konuşmasına
Anlatamıyorum size kendimi
Eski bir lehçesiyim belki hayatın.

Bir ömür tükettim pembe bir şafak için

Ömrüm
Kanatsız uçan kırlangıç
Zamansız, sırasız, serseri
Külünde duman eğlenmeyen
dehşetli sancım
Yenilgiler ustası...

Bir kadını bekliyordun
Issız yolların kıvrımında, yaz sağanaklarıyla
Bir kadını bekliyordun
Sissiz Ağustos sabahlarında

Kıyısız denizlereydi yolculukların

Güneş düğümleyin çıkınıma
Üşüdükçe ısınırım
Matarama, umut doldurun
Susadıkça içerim
Karanfil sürün mavzerime
Gülümseyip koklarım

Aldattınız beni
Güzel bir yanlışa düşürdünüz
Dağıldım aşkların orta yerinde
Rüya dumanı gibi

Endişelenmeyin

Selam gönderdim
Aldın mı?
Çimen yeşilinden
Kuş kanadında
Bir ilkyaz ikindisiydi